Tarabya'da cumhurbaşkanlığı köşkü olduğu için Tarabya Polis Karakolu'nun bahçesinde, meydanda,
caddede özel harekât polisleri görürüz bazen. Karakolun tam karşısında da bir gazete bayii vardır. Bu akşam tam gazeteciye yaklaşırken karşıdan iki özel harekâtçının hızla bayiye yürüdüğünü gördüm. Direkt gazetelerin durduğu ayaklı yerden bir gazete çektiler. Eğilip de aldıkları için bilinçli bir tercih olduğunu fark ettim. Ellerindeki gazeteye baktım, Sözcü'ydü. Çaktırmadan durup oyalanır gibi yaptım. Biri "ayıptır, günahtır daha çocuk ulan" diyordu. Diğeri ise "çocuk mocuk" deyip kestirip attı. Birincisi "ulan daha çocuk bee" dedi tekrar. Diğeri "çocuk mocuk ben anlamam" dedi bu kez. Anladığım kadarıyla biri polisin tavrına itiraz ediyor, diğeri tavrı savunuyordu. Bu adamlar özel harekâtçı. Çevik kuvvet falan bunların yanında tıraş kalır. Geçmişlerindeki malum pislikeri düşünmek bile istemiyorum. Zaten her gördüğümde tüylerim diken diken olur. Yanlarından uzaklaşırken düşündüm. Şimdi bunların biri iyi diğeri kötü mü yani yoksa en iyi polisin de anasının amına kadar yolu mu var? Bence var o yol da yine de küçük bir insaniyet kırıntısı görmek, düşündürtüyor işte.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder