İbo

Fotoğraf: Ara Nubaryan

Evet o bir keldi ve o bir kördü ama öldüğü için sırma saçlı, badem gözlü olmadı. O zaten dünyanın en sırma saçlısı ve en badem gözlüsüydü. Gördüklerine aslında dayanamadığı ama gördüklerine ses de çıkaramadığı için kördü ama o yine de bizim badem gözlümüzdü. Güzel bakar, çok da güzel gülerdi. Abilerine hiç sesini yükselt(e)medi. Sessiz sedasız çekip gitmeyi bildi her seferinde. Onun yerine sesimizi biz yükselttik ve kötü çocuklar hep biz olduk ama dert etmedik, onu da anlamaya çalıştık. Anladık da. Gazetede işler kötüye giderken -ki hiç iyiye gitmedi ya- onu çağırırdık odaya. "İbrahim Abi bize güzel şeyler söyle" derdik. O her seferinde çok güzel şeyler söylerdi. Dibe vurduğumuz zamanlarda bile güzel şeyler söyledi. Ona hiç inanmadık ama ona çok inandık. O da kendine hiç inanmadığı halde kendine ve bize çok inandığı için inandık biraz da. Ona çok inandığımız için adımız "İbocu"ya çıktı, hiç de itiraz etmedik ve açık açık söyledik "Evet biz İbocuyuz kardeşim" İbo doğruydu çünkü. Yalandı ama en doğru da oydu. Murat Çelikkancılar sonra Murat Örenci oldu. Sonra Ahmet Tulgarcı, sonra İbrahim Aydıncı... Aynı isimler 'rüzgâr nereden eserse'ci olup her daim erk'e tapmayı görev bilirken hep kaybeden(!) olduğu için kimsenin gözü yemedi "İbocu" olmaya. İbo hep kaybetti ya da kaybetmiş sayıldı. Tabii İbo kaybedince biz de kaybetmiş sayıldık. Çelikkan'a karşı, Tulgar'a karşı hatta Kader'e karşı bile hep kaybetti İbo. Ama yine de hep İbo kazandı. Şimdi ne Çelikkan var ne Kader var ne Tulgar ne Aydın ne de diğerleri var ama İbo hâlâ var. Toprağın altına da girse, çürüyüp gitse de iki ay içinde, kemikleri de kalsa böceklerin yiyemediği, İbo hep olacak. 2006'nın haziranında kapıdan girip de "ben gazeteci olmak istiyorum" dediğimde "hadi ol" diyen de İbo'ydu. Beni gazeteci yaparak bütün bu dertlere salan da... Şimdi parasızlıktan, işsizlikten sektör değiştirdiğim için ama iyi kötü evimi de geçindirdiğim halde hâlâ vicdan azabı çekiyorsam ve vicdan azabı çektiğim için "ulan bizden hâlâ insan olur" deyip çektiğim azaptan zevk alıyorsam bu da İbo'nun sayesindedir biraz da. Hey gidi İbo Abi, Sen çok yaşa!